Nieuws over deze Kerkwebsite, gelezen in ons kerkblad De Zandloper.

Februari 2021

 

Allereerst voor iedereen nog een heel goed (nieuw)jaar. Een jaar waarin wij hopen dat ons leven weer de wereld wordt, waar wij elkaar weer wat meer kunnen ontmoeten en… waar wij vooral weer de verbinding met elkaar kunnen zoeken. De verbinding met elkaar, waar wij zeer zeker niet zonder kunnen en die we nu zo missen. Over deze verbinding, die in onze kerk heel sterk aan het veranderen is en waar je niet aan voorbij kan gaan, staat sinds november van vorig jaar een artikel op onze Kerkwebsite en daarover schreef ik (op de Daler pagina) in de laatste Zandloper van 2020. Vanuit de zanddorpen om ons heen, vele mooie reacties daarover gekregen. Heel erg bedankt daarvoor!

Op onze website staan regelmatig artikelen die je tot nadenken kunnen stemmen en waardoor je dan misschien het gesprek, daarover, met de ander zoekt. Het laatst geplaatste artikel is een item, wat al eerder was te lezen in het blad Petrus, van de Protestantse Kerk Nederland.

(klik voor meer info over dit magazine)

Het is de terugkerende rubriek over Oud en Jong’ in de kerk. Twee generaties, samen in de kerk, die de verbinding zoeken in het gesprek. Pittige vragen over God, het doel van je leven, toekomst, samenleving en meer. Een rubriek waarin vaak de grote verschillen tussen oud en jong naar voren komen. Maar ook heel vaak de vele grote overeenkomsten, zoals b.v. de ongerustheid over de verharding op de Social Media, het niet meer zonder de Voedselbank kunnen en het grote verschil tussen arm en rijk. Dit verschil is in de wereld alleen maar groter geworden. En alle ontwikkelingen hebben geleid tot serieuze klimaatproblemen: de opwarming van de aarde, de stijging van de zeespiegel, de plastic soep….. Waar jong en oud in dit gesprek unaniem over eens waren was, dat de kerken zich hier wel wat meer over mogen uitspreken en zich gezamenlijk inzetten voor het klimaat. En vooral: dat ze mensen ondersteunen die door deze klimaatproblemen in de verdrukking komen. ( het volledige artikel is ook te lezen op deze site, Menu Nieuws, Pagina: <Nieuws van elders.> )

Laatst zag ik de nieuwe versie van de tekenfilm, de Lion King. De film beschrijft het fictieve verhaal van ‘De cirkel van het leven’. Een cirkel die de natuur zelf onder controle heeft. Soms is  de natuur meedogenloos, maar bijna altijd weer zelf herstellend.  Naast de kringloop van de natuur zit er in deze film ook het verhaal van de levenscirkel. De cirkel die vorm geeft aan de kringloop van, verbinding, hechten, intimiteit, verlies en afscheid. Deze cirkel staat voor ons leven in zijn totaliteit. Maar je kunt ook zeggen dat we deze cirkel vaker doorlopen in ons leven. Hoofdpersoon Simba vlucht, na problemen en verdriet, naar een (groene) en mooie wereld waar het leven goed is, met het motto: Hakuna Matata: ‘Maak je geen zorgen, alles komt goed!’ Niks mis mee, want zo is het leven ook bedoeld. Maar de wereld waaruit hij gevlucht is, is er wel en waar je zeker niet aan voorbij kan gaan én… ook gewoon doorgaat, ook al blijf je in je eigen bubbel zitten. Een leven wat helemaal gericht is op het nu-moment en wat door oude gewoontes en tradities zo heerlijk vertrouwd aanvoelt. Dan is het moeilijk om keuzes te maken. Door de liefde komt hij tot het inzicht en met behulp van hele goede vrienden ontsnapt hij uit zijn droomwereld, om dan terug te keren tot de dagelijkse realiteit.

Soms is de echte wereld, geen film, maar de reële  werkelijkheid……

 

Webbeheerder Peter Hollenga