Bron: Website Protestantse Kerk Nederland

Ds. René de Reuver

Ook al spreken we dezelfde taal, we praten vaak langs elkaar heen, signaleert scriba ds. René de Reuver. Met alle gevolgen van dien: we raken van elkaar verwijderd en de samenleving verbrokkelt. Gelukkig staat daartegenover het wonder van Pinksteren: de Geest spreekt alle talen en doet ons elkaar verstaan.

Verstaan wij elkaar? En dan bedoel ik niet: kunt u mij goed horen? De microfoons zijn allemaal getest, dat zit wel goed. Maar verstaan wij elkaar? Dat is een belangrijke vraag. Want voor je het weet, kun je – alhoewel je dezelfde taal spreekt – langs elkaar heen praten. Elkaar niet verstaan. Elkaar niet begrijpen. Hoe vaak gebeurt dat niet? In de politiek, maar ook in de kerk. Misschien wel in uw familie. Je praat allemaal dezelfde taal: Nederlands, Fries, of vul maar in. En toch praat je langs elkaar heen. Versta je elkaar niet. Wordt het zogezegd niks, dat gesprek.

De Bijbel noemt dat: Babel. U kent misschien wel dat oude verhaal uit het begin van de Bijbel. Mensen willen naam maken, en wat doe je dan? Je spreekt allemaal dezelfde taal. De taal van de machthebbers, natuurlijk. Alle andere stemmen moeten zwijgen. Iedereen moet die ene taal spreken, en het gevolg? De samenleving verbrokkelt. Mensen raken verwijderd van elkaar. Men spreekt wel één taal, maar men begrijpt elkaar niet. Men praat langs elkaar heen, met alle gevolgen van dien.

Precies daartegenover staat het pinksterfeest. Misschien is het u opgevallen bij het lezen uit Handelingen 2: de Geest spreekt geen ‘kerklatijn’, één taal voor iedereen. Nee, de Geest spreekt álle talen, daar in Jeruzalem. Joden overal vandaan, en mensen die tot het joodse geloof waren overgegaan, waren naar Jeruzalem gekomen. Uit de hele bewoonde wereld van toen. Ze spraken natuurlijk allemaal verschillende talen. Dat wordt niks, zou je zeggen. En toch werd het wél wat, want ze hoorden allemaal in hun eigen taal het verhaal van Jezus. En dat bond samen. De Geest doet ons het verhaal van Jezus begrijpen en laat ons ook elkáár begrijpen.

Ik had kort geleden zelf zo’n ervaring. Ik was op vakantie op Terschelling en ik raakte in gesprek met één van de bewoners van Terschelling. Ik kom zelf uit Zuid-Holland, dus we hadden heel verschillende levensverhalen. Ondanks dat we allebei Nederlands spraken, waren dus alle ingrediënten aanwezig om een gesprek te hebben wat het niet wordt; waarin je langs elkaar heen praat.

En toch werd het een prachtig gesprek. Weet u waarom? Omdat we ons eigenlijk allebei, mét die grote verschillen, telkens weer verwonderden over de cadeautjes van de Geest. Over de kerk op het eiland. Over die geweldige natuur: land, zee, vogels.

Geweldig was het. Het werd een prachtig gesprek. Dát is Pinksteren. De Geest die alle talen spreekt. Die ons in onze eigen taal iets van het grote van God leert begrijpen. En daardoor ons juist oog laat krijgen voor elkaar. Ons met elkaar verbindt. Het wonder van Pinksteren: elkaar verstaan. Zodat we elkaar open en vol vertrouwen tegemoet kunnen treden, hoe verschillend we ook zijn. Wetend dat God ons aan elkaar gegeven heeft. Dat is het wonder van Pinksteren.

Is dat nu veel te hoog gegrepen? Zeker niet, want ‘De Geest spreekt alle talen en doet ons elkaar verstaan.’

Deze pinksterboodschap sprak scriba ds. René de Reuver uit tijdens de Met hart en ziel pinksterviering, die op 8 juni uitgezonden werd op NPO2. Bekijk hier de hele pinksterviering terug.

Foto: Marloes Kamer