St. Marina Klooster

Geschiedenis en algemene informatie van het St. Marina klooster bij Syanovo, Bulgarije

Volgens een oude legende, was de stad genaamd Paskalya, een echte ‘kloosterstad’; waardoor het gebied werd bekend als Paskaluka, met zijn kloosters. Drie kloosters werden er gebouwdin de omgeving van deze stad – “St. Marina “, bekend om zijn heilige bron,” St. Nikola “en” St. Mina “. Het lot is nog onduidelijk, maar algemeen wordt aangenomen dat de kloosters in brand werden gestoken en verwoest tijdens de Ottomaanse invasie in Bulgarije. Stenen platen, menselijke botten worden nog steeds ontdekt in het gebied tijdens agrarische werkzaamheden.

In 1911, het water van “St. Marina ‘s” heilige bron, waar het klooster zo bekend om was, ontsprong weer en pelgrims begonnen weer terug te keren naar de heilige plaats. Het nieuws over de genezende kracht van de heilige bron verspreidde zich snel.

In 1943, werd Dimitar Mirchev Petkov benoemd als pastoor voor het dorp Syanovo. In hetzelfde jaar, voerde hij, samen met twee andere priesters, een heilige liturgie in het voorjaar, en na het wassen met het water, werd Dimitar Petkov genezen van reumatische pijnen. Daarna besloot, vader Dimitar om het klooster te herbouwen. In de lente van 1944-1945 werd gestart met de herbouw. Met de hulp van donaties van christenen die de heilige bron bezochten, werd een kapel gebouwd boven de bron. Trouwens, ook drie kamers waar pelgrims kunnen beschut kunnen overnachten, werden gebouwd, ook met de hulp van een donatie door Donka Hlebarova van het dorpje Nova Cherna. Een burgerwacht van het dorp Stambolovo werd ook benoemd. De bewaker kwam naar het klooster met een verlamd arm en een verlamd been, maar na de behandeling van een week met het water uit de heilige bron, werd hij volledig genezen en weigerde vergoeding voor zijn dienst.

In de kerk vakantie, 30 juli 1945, de dag van St. Marina (oude stijl), werd een heilige dienst verricht door priesters uit naburige dorpen en andere parochies, die werd bijgewoond door zo’n 5.000 pelgrims.
Rond het jaar 1950, was er een non genaamd Tekla (met de seculiere naam van Kapka Stoeva Ivanova) aangekomen bij het klooster en zij zorgde voor alle werkzaamheden die behoren bij het beheren van het Klooster. Helaas werd de non vermoord in 1960. Haar taak werd overgenomen door een andere non voor een korte periode. Al snel daarna werd het klooster verlaten en begon het verval.

Het idee voor de restauratie van het klooster ontstond na de val van het communistische bewind in 1989. De heilige bron werd herontdekt ( in 1991 ) en een nieuwe kapel werd gebouwd . Ook werd er een klein gebouw gebouwd, elk jaar, in de vakantie van de kerk – St. Marina’s naamdag 17 juli – komen massaal pelgrims naar het klooster uit alle delen van het land.
Tijdens een bezoek aan het klooster in mei 2008, is door mensen uit de stad Rousse toegezegd om grootschalige herstelwerkzaamheden te verrichten in het hoofdgebouw, met als doel herstel van het klooster. Op dit moment beschikt het klooster niet over een eigen kerk maar over een kleine kapel die is ingericht in een van de kamers, waar bezoekers een kaars kunnen aansteken. De herstelwerkzaamheden kunnen worden verricht vanuit de donaties.