PKN/Petrus: Geloof, hoop en liefde in de Protestantse kerk. Het lijkt misschien gek om in deze weken voor Kerst bezig te zijn met verlies en verdriet. Hoort het niet te gaan over de verwachting van het licht? Maar ze heten niet voor niets de ‘donkere dagen voor Kerst’ – letterlijk omdat de zon zo vroeg ondergaat, maar ook figuurlijk: de decembermaand kan zwaar en eenzaam zijn. En de laatste zondag voor Advent, Gedachteniszondag of Eeuwigheidszondag, laat je zelfs ‘gepland’ stilstaan bij mensen die je verloren hebt. Rouw kan júist in deze tijd extra zwaar aanvoelen. Rouw uit zich bij iedereen anders. Je kunt te maken krijgen met emoties als verdriet, boosheid, eenzaamheid, hulpeloosheid, maar ook met allerlei lichamelijke klachten, zoals intense vermoeidheid, hoofdpijn, concentratieproblemen en depressie.
We weten dat rouw bij iedereen anders is. De één ziet tegen de donkere decembermaand op en de ander vindt het juist een maand van ontmoeting en aandacht. En dán geeft december juist hoop en vertrouwen. Ik weet….. hoe belangrijk het is hoe jezelf in het leven staat, maar ook dat het minstens zo belangrijk is, hoe de mensen om je heen zijn. De mensen die door de hele kleine dingetjes van het leven, jou het gevoel geven dat je niet alleen bent én dat ook niet hoeft te voelen. Uiteraard de mensen die dichtbij je staan, zoals familie, vrienden en buren. Maar als die er niet zijn? Een woord of een praatje op straat en in de winkel, is dan vaak al genoeg. Steun ontvang je vaak uit onverwachte hoek. December wordt dan zeer zeker al veel ‘minder donker’.
PKN/Petrus: Iedereen die een verlies meemaakt, gebruikt er andere woorden voor: een steen op je maag, een gat in je lichaam, een grauwe deken over het leven. Alsof het ongrijpbare beter te vatten is in beeldspraak. Rouw komt in vele vormen. Het treedt niet alleen op als een dierbare overleden is, maar ook bij allerlei ander verlies. Je lichaam dat niet (meer) goed functioneert of chronisch ziek is, je loopbaan die niet gaat zoals je had gewild, het plaatje van het ideale gezin dat uit elkaar is gespat door een relatiebreuk of kinderloosheid, het contact met je ouders dat verbroken is, je bedrijf dat failliet is gegaan. Of misschien rouw je over wie je vroeger was – en nu niet meer lijkt te zijn. De Vlaamse psychiater Dirk de Wachter zegt over rouw het volgende: geef aandacht aan rouw en verdriet. En neem, ieder op zijn eigen manier, ook de tijd om te rouwen. Geen aandacht aan rouw, wordt vaak een boemerang en komt dan altijd weer terug. Juist in de donkere decembermaand én kerst.
Bovenstaand artikel is ook te lezen in het decembernummer van ons kerkblad De Zandloper én het gehele artikel is te lezen in het nieuwe december-magazine Petrus van de PKN. Meer info over het magazine Petrus:
https://petrus.protestantsekerk.nl/over-petrus/
Allemaal hele fijne dagen, met veel licht, gewenst.
Webbeheerder Petrus Hollenga
