Bericht uit het kerkblad de ‘Zandloper’ van juni 2023

Tussen 1947 en 1949 moesten ruim 700.000 Palestijnen uit hun dorpen vluchten of werden verdreven. In deze periode – die vanuit Palestijns perspectief de ‘Nakba’ (ramp of catastrofe) werd genoemd, kwam het tot de vorming van de staat Israël. Dit jaar is dat 75 jaar geleden.

Bron: Website Protestantse Kerk Nederland.

 -Deze geschiedenis kende ik uiteraard wel, maar van de naam ‘Nakba’ had ik, tot voor kort, nog nooit van gehoord. Ik kan mij van mijn lagere schooltijd nog herinneren, dat tijdens de aardrijkskundelessen, de landkaarten voorin de klas werden opgehangen. De les ging op een dag, over het land Israël en over de grote boot ‘de Exodus’ in 1947. Op de landkaart, voorin de klas, stond Palestina en op de vraag van één van de kinderen in mijn klas waarom er geen Israël op stond, werd toen ontwijkend op gereageerd. (er zou nog een nieuwe kaart komen) Later, veel later, hoorde ik het complete verhaal over deze geschiedenis.

PKN.  De gebeurtenissen bereikten een climax in de Arabisch-Israëlische oorlog van 1948. Deze periode wordt vanuit Palestijns perspectief de ‘Nakba’ (ramp of catastrofe) genoemd, die jaarlijks op 15 mei wordt herdacht. Reden om aan de Palestijnse partners van Kerk in Actie te vragen welke betekenis de ‘Nakba’ voor hen heeft en hoe de herinnering eraan doorleeft in hun dagelijks leven. Wat opvalt in hun reacties is dat de ‘Nakba’ niet slechts wordt gezien als een punt in de tijd.

Rahada Arafat Shbeta vertelt: “Voor mij is de Nakba een punt in de geschiedenis waarop het lot van mijn volk werd verzegeld. Sindsdien zijn onze levens totaal veranderd. Velen verloren hun huizen en familieleden, dorpen werden verwoest. We verloren onze identiteit als een gemeenschap.”

Elizabeth Marteijn, postdoctoraal onderzoeker aan de Ludwig-Maximilians Universiteit München, doet onderzoek naar de impact van de ‘Nakba’ op de Palestijns-christelijke gemeenschap in Noord-Israël. Hierbij focust zij zich in het bijzonder op de christelijke dorpen Iqrit en Kufr Bir’im, die begin jaren 50 werden verwoest. “Het bijzondere aan deze twee dorpen is dat de kerken zijn gerestaureerd. Deze spelen  nu een centrale rol in het terugkeren van de gemeenschap naar de verwoeste dorpen. Christelijke bijeenkomsten vinden hier plaats tussen ruïnes en een pijnlijke geschiedenis. De dorpen Iqrit en Kufr Bir’im zijn daarmee bakens van hoop geworden. Na 75 jaar pleiten de gemeenschappen van Iqrit en Kufr Bir’im nog voortdurend voor een recht van terugkeer en voor heropbouw van de verwoeste dorpen.”

Het volledige artikel is te lezen op de website van de Protestantse Kerk Nederland. https://protestantsekerk.nl/nieuws/75-jaar-nakba-de-nakba-is-nog-steeds-onze-dagelijkse-realiteit/