Bericht uit de Zandloper van april 2019
Dit jaar vieren we het 10 jarig contact met onze partner gemeente Ruse in Bulgarije. De tijd vliegt als je het naar de zin hebt, hoor je wel eens. Heel vaak ben je al snel vergeten dat een dergelijk contact er niet ‘ ineens’ is maar dat er veel voorbereiding aan vooraf is gegaan. In de komende maanden willen we in een soort feuilleton de afgelopen 10 jaar nog eens de revue laten passeren.
In deze eerste bijdrage Hoe het is begonnen.
Het was in de winter van 2008, dat naar aanleiding van een ‘Kerk in Actie’ collecte, die bestemd was voor de kerken in Bulgarije, de wens werd uitgesproken om met een eigen partnergemeente in Bulgarije contact te gaan zoeken. Met het voornaamste doel elkaar te bemoedigen en elkaar spiritueel te ondersteunen, maar ook om open te staan voor elkaar en elkaar als Christenen te respecteren en daardoor misschien ook van elkaar te kunnen leren. Geen financieel contact, maar een contact van mens tot mens.
De eerste contacten werden gelegd via de Bulgaars Orthodoxe kerk in Den Haag en dat leidde tot het contact met de gemeente in Ruse. In Ruse was de kerk bezig met nieuwe betrokkenheid van gemeenteleden in de kerk, dit naar aanleiding van een Internationale conferentie in 2005 in Ruse, met de thema’s: ‘Opbouw van een sterke gemeenschap’ en ‘Open onze geest en ons hart voor de andere mensen’.
Er wordt in onze kerk van Dalen de Bulgarije werkgroep opgericht en de eerste plannen voor een oriënterend bezoek worden gemaakt. Dit resulteert in het eerste contact met elkaar in september 2009. Vijf gemeenteleden te weten Lammy van Urk, Ingrid Veenendaal, Sieta Kampen, Kees Mathijsse en onze toenmalige predikant Auke Schuil, gaan naar Ruse en worden daar door de gemeenteleden heel hartelijk ontvangen. Iedereen in Ruse is erg nieuwsgierig naar ons kerkzijn. Met name is er veel interesse voor de zondagsschool en hoe het in de gezinnen gaat met het opvoeden van kinderen in de Christelijke traditie. De kerk in Ruse is in opbouw en de (veelal jonge) gemeenteleden zijn zeer betrokken bij de kerk. Zij hebben zich tot doel gesteld: God lief te hebben en houden van je medemens: wat zich uit door elkaar te respecteren zoals je bent. Ook hoort daar bij het verzorgen van zieke- en arme mensen in ziekenhuis en weeshuizen.
Het eerste contact was heel erg waardevol, een stevig fundament was gelegd. Het gaf een warm gevoel om zo met elkaar je geloof te beleven en te vieren. Het spontaan met elkaar, in ieder z’n eigen taal, het Onze Vader te bidden en elkaars hand tijdens het gebed vast te houden, zorgt voor een diepe verbondenheid. Terug in Dalen werden de eerste indrukken niet alleen gedeeld met de andere leden van de werkgroep, maar ook met veel gemeenteleden. Na dit eerste bezoek werden er dan ook gelijk plannen gemaakt voor een tegenbezoek. Dit komt aan de orde in de volgende aflevering van onze feuilleton.
Namens de werkgroep Bulgarije
Kees Oosterhof – Petrus Hollenga.