ACTUEEL BERICHT PROTESTANTSE KERK NEDERLAND
Bron: PKN website
Nederland kent veel alleenstaanden, maar de norm blijft ‘het stel’. Ook in de kerk. “Tinder is taboe in de kerk”.
14 februari is het Valentijnsdag. Ooit de uitgelezen dag voor singles, maar inmiddels uitgegroeid tot een dag voor stelletjes om hun reeds gevonden Valentijn de liefde te bevestigen. Niet alleen Valentijn legt het accent op het koppel, de kerk doet dit vaak ook, merken singles in de kerk.
Daten in de Bijbel
Het aantal alleenstaanden groeit gestaag. Nederland telt ruim 2,3 miljoen singles volgens het Centraal Bureau voor Statistiek. Dit aantal zal de komende jaren alleen maar groeien. In de kerk ligt traditiegetrouw de nadruk op stellen en gezinnen. Volgens Aukelien Van Abbema, schrijfster van het boek ‘Single in de Kerk’ uit 2012, worden singles in veel kerken als een aparte doelgroep gezien en vallen getrouwden weer in een ander hokje, alsof het twee gescheiden werelden zijn. Er mag wel wat meer aandacht komen voor alleenstaanden in de kerk, vindt zij: “Eenderde van de bevolking is single, en als het goed is dus ook eenderde van de kerkgangers. Dat betekent dat er voor elke twee preken over het huwelijk er één over single zijn gehouden kan worden, en dat er voor elke twee boeken over het huwelijk er één boek over single zijn op de gemiddelde boekentafel van elke kerk zou moeten liggen!”
Daten is ook een gevoelig onderwerp in de kerk. Toch kan er een link gelegd worden met de Bijbel. Van Abbema beschrijft in haar boek dat singles die in de Bijbel voorkomen hun geliefde ontmoeten bij de waterput, onder andere Jakob en Mozes. Die put kan je zien als moderne variant op het koffietentje of datingsite. Er is volgens Abbema niets mis met single zijn: “Om met Paulus te spreken: ‘er is niets mis met ongehuwd zijn, dat is een valide keuze in Gods koninkrijk.’”
Niet zielig
Wat vinden kerkelijke singles zelf van de kerk en de omgang met alleenstaanden? We vroegen het drie singles. Anne, een 27-jarige vrouw uit Utrecht: “In mijn kerk ligt de nadruk niet onevenredig op gezinnen of stellen. Inhoudelijk wordt er heel soms naar singles verwezen in een gebed of tijdens de preek. Dit gebeurt subtiel maar ik krijg toch het idee dat singles een beetje zielig of eenzaam worden gevonden. De strekking in een gebed is dan vaak: ‘Of God deze mensen wil helpen in het vinden van een levenspartner die bij hen wil zijn zodat ze niet meer eenzaam zijn’. Dat is natuurlijk heel goed bedoeld, maar ik vind het ook irritant. Ik ga me na zo’n opmerking tijdens een preek vanzelf zielig voelen. Het lijkt wel of het je wordt aangepraat. Zeker als single christen heb je al genoeg mensen om je heen, zoals je moeder, die vaak informeren naar je liefdesleven. Ik zou het fijn vinden als mensen, ook in de kerk, je niet zien als een afwijkende doelgroep, maar gewoon als een individu.”
Dertiger Evelien kerkt in Rotterdam: “Ik ervaar het niet als nadelig om single te zijn in de kerk. Er is genoeg te doen in de kerk en ik voel me zeker betrokken. Ik heb wel het idee dat er soms wat negatief wordt gesproken over daten. Daten is nu eenmaal nodig om iemand te ontmoeten, en hoe je dat doet, daar ligt je eigen verantwoordelijkheid. Er heerst ook echt een zwaar taboe op Tinder in de kerk. Het helpt mij niet als mensen meelijwekkende of belerende opvattingen hebben over alleenstaanden, hoe goedbedoeld ook. Kijk naar wat singles kunnen bijdragen aan de kerk, iemand met een gezin heeft veel minder tijd bijvoorbeeld.”
Joost uit Ede (32) stelt dat zijn single-zijn iets is tussen God en hem. “Het is belangrijk om te ontdekken dat je als single net zoveel waard bent in Gods ogen, dan als ‘koppel’ in welke vorm dan ook. En dat bijna iedereen op zoek is naar “er zijn” voor elkaar. In beide gevallen kan er een enorme eenzaamheid zijn. En niets is mooier in een kerk om als broers en zussen met elkaar om te gaan en te laten merken in woord en daad:”Ik ben er voor je!” Dat maakt het soms stille verdriet van alleen zijn niet minder, maar wel draaglijker. Er is ook veel liefde in mooie vriendschappen. Je mag er zijn zoals je bent.”
Single predikant
Rebecca Onderstal beschrijft in het boek ‘Mooi niet alleen’ (2016) haar ervaring als single in de kerk en ook als alleenstaande predikant. “Een van de redenen dat ik dit boek schreef is om te laten zien dat singles juist, tegen verwachting in, veel liefde en verbondenheid kennen. Er is ook gemis, maar de liefde is niet afwezig. De Bijbel en de christelijke traditie bieden juist veel verhalen die niet in het klassieke patroon van het huwelijk pasen. De roeping om alleen te blijven en je in te zetten voor het geloof is ook heel christelijk, alleen is dit in de protestantse traditie een beetje ondergesneeuwd of zelfs verdacht. Juist alleengaanden kunnen veel werk verzetten voor de kerk.”
De namen van de geïnterviewde kerkleden zijn gefingeerd om privacy redenen en bekend bij de nieuwsredactie van de Protestantse Kerk in Nederland.
>Mooi niet alleen. Het complexe en complete leven van een single, Rebecca Onderstal (2016)
Single in de kerk. De Mythes en de mogelijkheden. Aukelien van Abbema (2012)